สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อว่า เสาวลักษณ์ สุขสวัสดิ์ อาจจะเรียกสั้นๆว่า “ป๊อบ” ตอนนี้ป๊อบก็เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ในสาขาวิศวกรรมซอฟต์แวร์ หากถามว่าทำไมถึงเลือกเรียนวิศวกรรมซอฟต์แวร์ ก็เพราะว่าตอนมัธยมศึกษาตอนปลายนั้นตนเองรู้สึกชอบ และสนใจในการเรียนคอมพิวเตอร์และรักในการเขียนโค๊ด ตอนมัธยมศึกษาตอนปลาย ป๊อบเองก็เคยไปแข่งขันเขียน HTML ประเภท Text editor ที่สำนักเขตพื้นที่การศึกษาเขต 4 โรงเรียนเบญจมราชูทิศ และทำให้รู้ว่าตนเองนั้นชอบเขียนเว็บมากๆ
ตอนนั้นจำได้ว่าตนเองดีใจมากที่เว็บไซค์ที่แข่งขันนั้นได้รับเหรียญทองแดงมา เพราะตอนนั้นตนเองก็ไม่ได้เก่งมาก แต่ด้วยความพยายามที่อยากจะสู้ ด้วยความพยายามที่อยากจะเรียนรู้ และเต็มที่ทุกครั้งกับสิ่งที่อยากทำ แม้ว่าจะไม่ได้เหรียญทอง แต่ป๊อบก็ยังภูมิใจมากที่ป๊อบได้ทำ เพราะป๊อบถือว่าตนเองทำดีที่สุดแล้ว การแข่งขันครั้งนั้นมันทำให้ป๊อบรู้ว่าตนเองชอบ พอจะมาเรียนมหาวิทยาลัย จึงเลือกสาขาวิศวกรรมซอฟต์แวร์ แล้วได้เรียนเขียนโปรแกรมด้วยภาษาต่างๆหลายภาษา เช่น ภาษา C,ภาษา Java และอีกหนึ่งภาษาที่ชอบมากที่สุดคือ ภาษา PHP ซึ่งมันทำให้ป๊อบรู้ว่า ป๊อบคิดไม่ผิดที่เลือกจะเรียนสาขานี้
หากถามว่าทำไมที่ฝึกงานมีเยอะแยะ แต่ทำไมป๊อบถึงเลือกที่จะฝึกงานที่ Pronto เพราะ ปัจจัยแรก คือ ที่นี่เขาใช้ Agile ป๊อบเคยลองเข้าร่วมค่ายเขียนโปรแกรมโดยในค่ายนั้นเขาใช้ Process model แบบ Agile ที่เป็น Scrum เข้ามาใช้และปรากฎว่ามันสนุกมากกับการทำงานแบบนี้ แม้ว่าการ code มันอาจจะเครียด แต่ด้วยกระบวนของ Scrum มันกลับให้การเขียนโค๊ดเต็มไปด้วยความสนุกและการทำงานเป็นไปด้วยความรวดเร็ว เพราะ เวลาที่เรา code นั้นเราไม่ได้ทำคนเดียว แต่เรายังมี team ที่เป็น teamwork ที่ทำให้ป๊อบเขียนโค๊ดได้อย่างสนุก รักในการเขียนโค๊ด ชอบในการแก้ไขปัญหาและเต็มที่กับงานนนั้นมากๆ และป๊อบเชื่อเสมอว่า Agile นี่แหละที่จะเพิ่มศักยภาพการทำงานให้กับป๊อบแบบก้าวกระโดด/p>
ส่วนปัจจัยที่สอง คือ ที่ Pronto นั้นเขามีชีวิตการทำงานที่เป็นเสมือนครอบครัว โดยใช้หลักคิดของการทำงานที่ว่า “code หนัก กินหนัก และบุฟเฟ่ต์หนัก” ตอนแรกที่เห็นประโยคนี้ ก็รู้สึกประหลาดใจและอดที่จะหัวเราะไม่ได้ว่ามีด้วยเหรอ บริษัทที่พัฒนาซอฟต์แวร์แบบนี้ แต่ด้วยส่วนตัวที่เป็นคนชอบรับประทานบุฟเฟต์กับเพื่อนเป็นประจำ ก็เลยคิดว่าที่นี่แหละใช่เลยสำหรับป๊อบ และการทำงานที่นี่ที่ทำงานเป็นหมือนครอบครัว ที่การเขียน code ไม่ใช่การให้เราเขียน code คนเดียว แต่เขายังคอยดูแลเราอยู่เสมอ ส่วนเรื่องที่บอกว่า code หนัก ป๊อบไม่เคยกลั แม้จะรู้ว่ามันหนัก เพราะหากว่าเรารัก และพยายามที่จะทำมันได้ เดี่ยวเราก็ทำได้ หากเราเต็มที่กับมันแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้มันก็จะมาเอง
ส่วนปัจจัยข้อสุดท้าย ที่ทำให้ป๊อบคิดว่าต้องฝึกงานที่ Pronto คือ การที่ป๊อบเข้าไปอ่านเจอบล็อกของพี่คนหนึ่งและเขาบอกว่า “Pronto เขาเชื่อมั่นในเด็กฝึกงาน” ป๊อบเลยคิดว่าที่นี่แหละ คือที่ที่ป๊อบอยากจะไป เขาจะสามารถที่จำให้ป๊อบสนุกไปกับ code ที่ที่จะทำให้ป๊อบรู้สึกว่าการเขียนโค๊ดนั้นไม่ได้ทำแค่คนเดียว ที่ที่นี้มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ และมันคืออีกหนึ่งความฝันที่ป๊อบจะต้องทำให้ได้ โดยป๊อบจะใช้ความพยายาม ความรักที่อยากจะทำมัน ความอยากเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ เพราะมันเป็นสิ่งหนึ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับป๊อบที่ป๊อบจะต้องทำให้ได้ และ Pronto นี่แหละที่ใช่เลยสำหรับป๊อบ